Προτάσεις για το νέο νόμο για τα ζώα συντροφιάς

Αυτή την περίοδο στη βουλή εξετάζεται σχέδιο νόμου «Για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό».

Διαβάζοντας το πλήρες κείμενο, το οποίο μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα της βουλής: http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Epexergasia-stis-Epitropes?law_id=79f1e51a-1f16-4ebe-ae56-3c1f6de29978 , διαπίστωσα ότι το νομοσχέδιο ως έχει:

α) βλάπτει την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό,

β) διευκολύνει το λαθρεμπόριο ζώων,

γ) ευννοεί τη φοροδιαφυγή,

δ) ενθαρρύνει την εκμετάλλευση των πραγματικών φιλόζωων από κερδοσκόπους υποτιθέμενους φιλόζωους,

ε) ενέχει τον κίνδυνο αθέμιτου ανταγωνισμού εις βάρος των κτηνιάτρων ελευθέρων επαγγελματιών.

Για την αποκατάσταση των ελαττωμάτων αυτών, πιστεύω ότι μεταξύ των αρχών και παραδοχών που πρέπει να διέπουν το νέο νόμο για την προστασία των ζώων συντροφιάς είναι και οι εξής:

1. Οι Έλληνες δεν είμαστε λιγότερο φιλόζωοι από τους αλλοδαπούς. Οποιοσδήποτε υπαινιγμός περί του αντιθέτου όχι μόνο αδικεί το λαό μας αλλά και βλάπτει αναίτια την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό. Ο νέος νόμος δεν πρέπει να αναφέρεται ιδιαιτέρως σε αλλοδαπούς εθελοντές κτηνιάτρους, αλλά γενικώς σε εθελοντές κτηνιάτρους, είτε αυτοί είναι ημεδαποί είτε αλλοδαποί. Πρέπει δε να προβλέπει ότι οι στειρώσεις σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς, είναι δυνατό να πραγµατοποιούνται δωρεάν από εθελοντές αλλοδαπούς κτηνιάτρους, μόνον εφόσον δεν έχουν προσφερθεί Έλληνες εθελοντές κτηνίατροι (άρθρο 9, παράγραφος 11). 

2. Οι εθελοντές αλλοδαποί κτηνίατροι και οι Έλληνες κτηνίατροι πρέπει να τυγχάνουν ίσης αντιμετώπισης από την πολιτεία. Οι εθελοντές αλλοδαποί κτηνίατροι θα πρέπει να πληρούν τις προϋποθέσεις της ελληνικής νομοθεσίας αλλά και τις προϋποθέσεις που θέτει το κράτος προέλευσής τους σε έναν Έλληνα κτηνίατρο, προκειμένου να πραγματοποιήσει στειρώσεις σ’ αυτό το κράτος (άρθρο 9, παράγραφος 11).

3. Ο χαρακτηρισμός ενός ζώου ως αδέσποτου είναι αρμοδιότητα της πολιτείας και πρέπει να γίνεται με συγκεκριμένη διαδικασία. Κανένας άλλος, συμπεριλαμβανομένων των φιλοζωικών σωματείων και των κτηνιάτρων, δεν είναι αρμόδιος να αποφασίζει για το θέμα αυτό. Στο νομοσχέδιο δεν γίνεται καμία αναφορά στο πώς και από ποιόν θα χαρακτηρίζεται ένα ζώο ως αδέσποτο. Αν δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη, ο καθένας θα μπορεί να ισχυριστεί ότι το ζώο του είναι αδέσποτο, για να επωφεληθεί των ανάλογων παροχών.

4. Πρέπει να διασφαλίζεται ότι στα προγράμματα περίθαλψης αδεσπότων των ΟΤΑ και των φιλοζωικών σωματείων δεν θα παρεισφρέουν και δεσποζόμενα ζώα. Αυτό πέραν του ότι στερεί την φροντίδα από ορισμένα αδέσποτα προκειμένου να επωφεληθούν ασυνείδητοι και ιδιοτελείς ιδιοκτήτες ζώων, συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό για τους ιδιώτες κτηνιάτρους και διευκολύνει τη φοροδιαφυγή από υποτιθέμενους εθελοντές κτηνιάτρους. Στον έλεγχο και στην εποπτεία των φιλοζωικών σωματείων και των ΟΤΑ καθώς και στις συμβουλευτικές επιτροπές, πρέπει να συμμετέχουν και κτηνίατροι ελεύθεροι επαγγελματίες οι οποίοι διατηρούν κτηνιατρείο εντός του Δήμου που εφαρμόζει πρόγραμμα περισυλλογής και περίθαλψης αδέσποτων ζώων, ή να προβλεφθεί άλλη σχετική διαδικασία. (άρθρο 9, παράγραφος 2 και παράγραφος 12).

5. Τα φιλοζωικά σωματεία δεν πρέπει να ιδρύουν κτηνιατρεία ούτε ενδιαιτήματα - καταφύγια ζώων ούτε να έχουν δικαιώματα ιδιοκτησίας επί των αδέσποτων ζώων. Σε μια ευνομούμενη πολιτεία οι αρμοδιότητες του κράτους γενικότερα και των δήμων ειδικότερα, δεν εκχωρούνται σε σωματεία και συλλόγους ιδιωτών. Ο ρόλος των φιλοζωικών σωματείων είναι να συνεισφέρουν, είτε με εργασία είτε με χρήματα, στη φροντίδα των αδέσποτων ζώων, εθελοντικά και αφιλοκερδώς. Συνεπώς, δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση δικαίωμα ιδιοκτησίας επί των αδεσπότων από τα φιλοζωικά σωματεία ή τα μέλη τους. Τέτοιες διεκδικήσεις διευκολύνουν το λαθρεμπόριο ζώων και δυσφημίζουν το φιλοζωικό κίνημα. Τα αδέσποτα ζώα έως ότου υιοθετηθούν πρέπει να θεωρούνται ιδιοκτησία του Δήμου (άρθρο 9, παράγραφος 6). Ομοίως, ο  χαρακτήρας και ο σκοπός των φιλοζωικών σωματείων δεν είναι η ίδρυση κτηνιατρείων και καταφυγίων ζώων παρά μόνο η συνεισφορά στη λειτουργία δημοτικών τέτοιων, ή στην περίθαλψη των αδέσποτων σε ιδιωτικά κτηνιατρεία ή ενδιαιτήματα.